20 oktober: vrije dag in Wellington.
Blijf op de hoogte en volg Tien en Marja
20 Oktober 2016 | Nieuw Zeeland, Wellington
We hadden ons goed laten informeren over welke bus we vanaf de camping naar het centrum konden nemen (15 km). Ik moet zeggen het personeel van de diverse campings zijn allemaal even hulpvaardig. We gaan al bijtijds op pad en als we bij de bushalte aankomen komt de bus er net aan. We vragen aan de chauffeur of hij ons wil waarschuwen als we in de buurt zijn bij de Cable Car. Deze cable car is niet te vergelijken met die in San Francisco. Deze vertrekt tussen de winkels in Lambton Street en klimt 120 meter in 5 minuten. Halverwege is de lijn dubbelbreed dus kunnen de twee cars elkaar passeren.
We kopen een enkele reis want we willen te voet terug naar beneden lopen. Toch wordt er veel van de cable car gebruikt gemaakt, tenslotte wonen er veel mensen tegen de heuvel aan.
Wellington heeft een redelijk compact centrum en beneden aangekomen is het niet ver meer naar het Te Pape Museum. Hét museum van NZ wat je gezien moet hebben, aldus de boeken. Het is inderdaad indrukwekkend en 3 voetbalvelden groot. Het bouwen van het museum heeft 317 miljoen NZ$ gekocht en de meeste kosten zijn gestoken in het aardbeving bestendig maken van het gebouw. Veel wordt er verteld over het ontstaan van het land. Zo'n 70 miljoen jaren geleden zat NZ aan Australië vast maar door de onderaardse aardlagen verschuivingen is NZ los gekomen. Na de ijstijd steeg de zeespiegel, verzonken er grote delen en bleven het Noordereiland, Zuidereiland en Stewart Eiland over. Een bezienswaardigheid was een op sterk water gezette inktvis, de grootste ook gevangen en geconserveerd. Hij woog tegen de 400 kilo en was 4.5 meter lang.
Ook kwam ik een bekend gezicht tegen. Kijk maar tussen de foto's of je 'm herkent.
Na zo'n 3 uur in het museum rondgelopen te hebben kregen we toch wel trek in een biertje en zijn we langs de boulevard naar het centrum gewandeld.
De bus terug naar de camping was snel gevonden en zo kwam er weer een eind aan een mooie dag.
We kopen een enkele reis want we willen te voet terug naar beneden lopen. Toch wordt er veel van de cable car gebruikt gemaakt, tenslotte wonen er veel mensen tegen de heuvel aan.
Wellington heeft een redelijk compact centrum en beneden aangekomen is het niet ver meer naar het Te Pape Museum. Hét museum van NZ wat je gezien moet hebben, aldus de boeken. Het is inderdaad indrukwekkend en 3 voetbalvelden groot. Het bouwen van het museum heeft 317 miljoen NZ$ gekocht en de meeste kosten zijn gestoken in het aardbeving bestendig maken van het gebouw. Veel wordt er verteld over het ontstaan van het land. Zo'n 70 miljoen jaren geleden zat NZ aan Australië vast maar door de onderaardse aardlagen verschuivingen is NZ los gekomen. Na de ijstijd steeg de zeespiegel, verzonken er grote delen en bleven het Noordereiland, Zuidereiland en Stewart Eiland over. Een bezienswaardigheid was een op sterk water gezette inktvis, de grootste ook gevangen en geconserveerd. Hij woog tegen de 400 kilo en was 4.5 meter lang.
Ook kwam ik een bekend gezicht tegen. Kijk maar tussen de foto's of je 'm herkent.
Na zo'n 3 uur in het museum rondgelopen te hebben kregen we toch wel trek in een biertje en zijn we langs de boulevard naar het centrum gewandeld.
De bus terug naar de camping was snel gevonden en zo kwam er weer een eind aan een mooie dag.
-
20 Oktober 2016 - 15:11
John & Hannie:
Op deze manier kunnen wij ook nog 'n beetje meegenieten van het ontstaan van NZ.
Wie bedoel je eigenlijk met een bekend gezicht, wij hebben hem nog niet niet herkend.
Wij maar zoeken naar de foto's???
Geniet van de mooie dag en 'n lekker biertje en tot lezen weer.
gr John & Hannie -
21 Oktober 2016 - 16:12
Gradie:
Ja dat biertje komt ons bekend voor. Enne bekend gezicht, nou onze Tien toch zeker. Hoewel die foto ook een bekende is maar kom niet op z'n naam. Balen.
Verder is het weer genieten van de verslagen. Soms krijg je het gevoel of je mee kijkt maar dat komt omdat Marja het zo mooi weet neer te schrijven. Tot de volgende keer maar weer.
-
21 Oktober 2016 - 22:09
Kees Dam:
Hoe komt onze Rembrandt (v. R. ) daar bij jullie?
Mooie reportage weer.
Houden zo en genieten
Els en Kees -
22 Oktober 2016 - 12:51
Elleke :
Lieve Marja en Tien , en.. hoe mooi was Wellington. Museum indrukwekkend van afmetingen , heeft nogal centjes gekost, maar dan heb je ook iets moois . Had het ooit gehoord dat NZ vast heeft gezeten aan Australië . Dat was wel bijzonder die grote inktvis , foto gemaakt ? Inderdaad de mensen zijn erg aardig . Kennissen van Helene wonen er al jaren , de man heeft bij Jan Zom gewerkt , kwamen uit Breda .De vrouw was een zus van Luc Peek die kent ons Tien ook . Toevallig dat op de reis van Monique Roosendalers bij zijn . Ze stuurde jullie de foto hoorde ik . Heb met de zus van Ad de Beer op hockey gezeten , Monique vertelde hem dat . Hij belde haar gelijk op en ik kreeg de groeten van Marjan .Wat is de wereld toch klein hé ? Die bekende op de foto zag ik meteen, ons Tien ! En Meneer van Rijn natuurlijk .Was het een echte ets / tekening ? Die Hollanders toch , wij zijn er trots op .
Verder alles oke , Gini is donderdag geopereerd en ligt op I.C. Alles gaat goed . Details hoor je nog wel .
Ik ga verder , de bel gaat .
liefs , E.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
