16 oktober: van Westport naar Kaiteriteri.

Deze route gaat het binnenland in en volgt de lange Buller River. Links en rechts wordt het landschap afgewisseld met bergen en weilanden met koeien, schapen, geiten en hier en daar een rendieren farm.
Halverwege de route ligt in de Buller Gorge Swingbridge een personenhangbrug die de Buller rivier overbrugt. Het is de langste personenhangdrug in NZ. Vergeleken met de hangbruggen die wij in Canada hebben gezien is dit maar een korte brug maar NZ is dan ook 'iets' kleiner dan Canada.
De te rijden route was niet te lang en net na de middag komen we aan in Kaiteriteri en weten niet wat we zien; een goudgeel strand aan een rustige zee. Alle stranden die we tot nu toe hebben gezien waren met grijs/zwart zand.
De camping ligt aan de overkant van het strand en we vinden een plaats met zeezicht. Helemaal blij dus, vooral ook omdat de temperatuur geklommen was tot 20+. Na een welverdiend biertje gaan we een strandwandeling maken. Heerlijk met je blote voeten door de koude zee! Bij de receptie vraag ik na of er eventueel pinguïns te zien zullen zijn bij het vallen van de avond. De kans is er wel zegt ze maar het is twee stranden verder. Een heel afgelegen strand wat moeilijk toegankelijk is. Na het eten moeten we het toch proberen en nemen de zaklantaarn voor alle zekerheid mee. Na twee stranden en twee redelijke heuvels overgestoken te zijn en 45 minuten gezeten te hebben op een boomstronk op eenzaam strand kwamen we tot de slotsom dat de pinguïns een andere rustplaats moeten hebben gevonden, ze lieten zich niet zien. Op de terugweg hebben we de heuvels links laten liggen en zijn we over de weg naar de camping gelopen, dat was ook nog een hele toer. Na een glaasje en een potje Rummy was het echt wel bedtijd.